Ang tao kapag malalagay sa isang "pauli-ulit" na sitwasyon, dalawa ang posibleng mangyari.
UNA: dahil paulit-ulit, dededmahin kasi nga nakakaSWA.
PANGALAWA: at dahil nga paulit-ulit, magtataka ka kung bakit ganon, uusisahin mo, magtatanong ka, makiki-alam, at magiging CURIOUS ka.
Ako simple lang naman akong tao na may simpleng pangarap "maganda at maayos na future para sa aking pamilya". Hanggat kaya ko, gagawin ko para lang sa kanila. Im sure kayo din diba? Magtatrabaho ng mabuti at didiskarte sa buhay para matutustusan lahat ng needs nila. BUT never in my entire life, na maisip kong sumali sa isang sideline na alam kong "mahina ako, ikakatamad ko lang, at ung mismong ako may walang tiwala". Pareho-pareho lang tayong lahat. When something's new, andun ung fear natin which is normal, naiintindihan ko kayo.
This past few months, bawat open ko ng FB, puro SWA SWA SWA sa news feed ko. sabi ko sa sarili ko "ano ba naman toh paulit-ulit". Days passed.. mga batchmates, schoolmates and ibang mga kakilala ko na ang nagpopost. This made my eyebrows raised that at the back of my head "really kasali sila?". Isa sa mga post ng batchmate ko ang binasa ko. Its all about her story about how SWA changed and really helped her for earning extra income. Sa nabasa ko hindi padin ako makapaniwala, andun padin ung mga tanong ko. kumbaga mejo hindi padin ako convinced.
Dumaan uli siguro 2 araw, syempre OL uli, then logged in to FB. There I saw my friend/past workmate posting her joining in SWA. I was shocked well in a good way kasi mejo mejo nacoconvince na ako. But not yet 100%. So after one week, I messaged her, asking about the status of her SWA journey. Alam niyo ginawa niya, pinakita niya sakin iyong kita niya from SWA. Syempre ako ininterrogate ko siya, super explain siya sakin. Nakuha ko iyong idea ng SWA kung paano siya naging madali at sulit.
At the end of that conversation nasabi ko sa sarili ko "hmmm mukhang sasali ako"
-mhadelinne
No comments:
Post a Comment